Herontdekking van de Hemel
De uitgestrekte koepel
doet me steeds aan iemand denken
haar bewegingen zo soepel
ieder waaien, wuiven, wenken
Noorderstorm en zuidenwind
zijn al naar zij ze blaast
als lieve woorden voor een kind
of een vloek die ijzig raast
Stoomgebergte, onbedwongen
nevels van regen en zon
waar alle mysteriën ontsprongen
de stroom van haar leven begon
Bliksem scheurt het firmament
een wit-vlammende veeltand
als haar keuze die mijn denkraam schendt
verblindend heet mijn hart verbrandt
Stergeflonker, talrijk, hoog
geboren in de atmosfeer
gelijk haar schalkse knipoog
waaruit ik dwaas de toekomst leer
Al heb ik maar de helft
en is ze soms stekend koud
de aarde kan niet bevatten
hoeveel ik van de hemel houd
Geplaatst in de categorie: liefde
hoeveel ik van de hemel houd"