Klaasverdwazing

in die koude heldere nacht
van 5 op 6 december van dat jaar
nam ik geheel onverwacht
een mysterieus gebeuren waar:

er klonk ver vanuit het duister
een aanzwellend gedruis
van gemurmel en gefluister,
mijn hemeltje was dat wel pluis?

het gedruis naderde nu ras
viel in geluidsparten uiteen,
door wat eerst nog druisen was
kwamen stemmen en geklikklak heen.

in het zicht van de heldere maan
zag ik door de lage landen
een stoet van Sinterklazen gaan
terwijl hun tabberts hen omspanden.

mijters prikten steil omhoog
gelijk honderden vulpennen
die rood en droog
nooit de inktpot zullen kennen.

de meeste Sinten schreden statig voort
andere zaten deftig op witte paarden
en spraken, door mij ongehoord
van tussen hun snorren en hun baarden.

hun staven glinsterden in het zilverlicht
van de nieuwsgierig blikkende maan,
zonden geregeld een glinsterschicht
tijdens dit wonderlijk gaan.

na een lange spanne tijd
zag ik de laatste Klazen na,
minderde gestaag het laweit
en verdween de stoet weldra
geheel in een nevelig woud.
buiten mijn gezichtsveld nog
kraakte het dichte kreupelhout.

u gelooft dit verhaal niet misschien,
toch heb ik dit, echt waar, ooit gezien,

wellicht was het gedroomd bedrog
en behoor ik, mét de Sinterklazen
tot de fantasten en de dwazen.

Sinterklaasdroom

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 3 stemmen 921