Smelt ik mee...
Terwijl ik loop door zompig gras,
witte vlokken zich hechten aan mijn jas,
bomen mij bladerloos bekijken,
wind méér doet dan haren strijken,
wangen kleuren met een rode gloed
merk ik hoeveel goed dit doet.
Geest geeft zich over aan natuur,
absorbeert uur na uur
de schoonheid en de kracht,
voelt de immens grotere macht
terwijl de vlokken op mijn hand
zacht smelten, smelt ik mee,
tevree, door het ervaren.
Zie ook: http://www.gedichtenbelicht.nl
Schrijver: Alie Hoogenboezem-de Vries, 6 december 2008
Geplaatst in de categorie: natuur