Hartenkreten

hartenkreet (nr. 26.190):

Wentelingen

Een groene zee
Vult mijn blikveld
Harsachtige geuren
Dringen in al mijn
Openstaande poriën
Waardoor mijn rust
Eindelijk wederkeert

Dan vervaagt
Alles tot een
Ondoordringbaar
Duister als een deken dat
Mij beschermt tegen
Het onbekende van
Een verloren wereld

Vallend of zwevend
Beweeg ik voort
Richting de eindige
Treden van de wenteltrap
En zie ik nog net
Een druppel bloed
Die langs mijn vinger glijdt