Hartenkreten

hartenkreet (nr. 26.282):

uiteindelijke werkelijkheid

ken geen zorgen
wanneer zonlicht sterft
in melancholie van uren
die de ziel raakt
schemerende nacht
je omweeft met getover

wij zijn één
door ’t zachte licht van maan
schaduwwerpend over ons verlangen
warmend, minnekozend

’t onvergetelijke ligt al in de lucht
in ‘t ademen van gedachtes
aan zoete geur van liefde

tedere omarmende schaduwen
van lijven in koesterende overgave
aan genotvolle passie.