Elke dag opnieuw
De winter is gekomen,
de voederplank wat brede,
ze komen, eerst met schromen,
dan wordt deze zonder vrees betreden.
Zij vliegen aan in rechte lijn,
en komen steeds voorbij,
momenten van gelukkig zijn,
de Mussen en de Mezen, blij.
De hoge hemel is hun tot kooi,
zijn zij zo frank en vrij,
komen als ik het voedsel gooi,
elke dag opnieuw… naar mij.
Geplaatst in de categorie: natuur