De astma aanval.

Midden in de nacht,
donker buiten, stil op straat.
Ik lig in bed, lig rustig te slapen.

Dan opeens, een nachtmerrie!
Ik verdrink in een meer,
word steeds verder ondergetrokken.

Ik schrik wakker, krijg geen lucht!
Heb de kracht niet om,
om hulp te schreeuwen.

Ik ben bang, zweet over m'n hele lichaam
mijn ademhaling piept.
Het voelt alsof ik stik.

M'n hoofd bonkt, m'n hart klopt in heel m'n lichaam
ik hap naar lucht.
Maar het lijkt of alle zuurstof is verdwenen.

De angst slaat toe,
mijn omgeving raakt in paniek
waardoor het enkel erger word.

Na inhalatie, word ik wat rustiger.
Krijg voor mijn gevoel
na uren wat meer lucht.

Dan is het eindelijk voorbij,
ik dacht dat ik het niet zou redden.

Het wordt weer ochtend,
ik ben uitgeput.

Uitgeput door het gevecht om lucht,
de nacht is voorbij.

Net als de astma-aanval.

Geschreven door Lion Queen op 02-04-2006

Ziekte

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 7 stemmen 1.833