Misje
Je schaterlach weerklinkt in mijn hoofd
Schemerlicht maakt je nog mooier dan mooi
Ik bekijk je, gevangen, vanuit mijn kooi
Aldoor heb ik ons betere tijden beloofd
Even ga je jouw weg en ik volg die van mij
Onze weg in het midden vervaagt intussen
Het ongeloof is de passie aan het sussen
We laten elkaar los, voel: je bent vrij!
De stilte van de rust hamert op mijn geweten
Jou missen in ons bed voelt als koude straf
Teveel ik, moe gestreden, maar te veel laf
Wonden gemaakt en nog eens opengereten
Voel ons, voel het idiote en vergis je
Kruip weer tegen me aan als je er weer bent
Of ga, maar laat je warmte bij je rare vent
Je bent bijna weg en ik voel: ik mis je!
Geplaatst in de categorie: liefde