Parfum

Wanneer haar parfum ronddwaalt in mijn hoofd
de lucht omruilt voor mijn bloedeigen bloed
is de illusie zo sterk dat de waarheid gelooft
alsof de alcohol me benevelt met geveinsde moed

Durf ik haar niet nog eens opsnuiven
wetende dat het niets meer is dan ijle lucht
die het stof op mijn gevoelens doet opstuiven
de schijn hooghoudend met zelfontworpen klucht

Want ik ben de architect van mijn eigen ondergang
ronddwalend in de blauwdrukken van mijn pijn
voel ik nog steeds de onweerstaanbare drang
om me voor te doen als de geliefde waar ze bij wil zijn

Mijn huis zal uiteindelijk komen te staan
ik geef mezelf een duwtje in de rug aan de rand
want verloren vlammen verdienen het niet uit te gaan
ze wakkeren het vuur aan waardoor ik voor je brandt

parfum

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 11 stemmen 1.719