Zomeravond
We keken zwijgend naar het dalen,
van de ondergaande zon, die blonk,
terwijl de laatste zonnestralen,
de zee bereikten en verzonk.
We ademde de zilte geuren,
van zeelucht, zittend tegen ‘t duin,
en keken naar het zacht verkleuren,
van ’t avondrood, een stil fortuin.
En in de zwoele avondlucht, wij beide,
kijkend naar de opkomende maan,
kwam er een wolkje voor het maanlicht glijden,
en ‘k dacht, zo is het ook in ons leven gegaan.
We waren gelukkig beiden,
er was veel vreugde soms verdriet,
maar onze liefde leidde,
ons door de dalen, met vreugde in ’t verschiet.
Geplaatst in de categorie: liefde