Hartenkreten

hartenkreet (nr. 26.679):

Vreemd

Langzaam trek ik de deken van mijn benen
Jij ademt zwaar en slaapt nog diep
Ik weet het nu zo goed als zeker
Ik zet mijn voeten op de grond
Met moeite wrijf ik alle slaap uit mijn gezicht

Met een droge keel loop ik langzaam naar beneden
Ik heb geen zin om ook maar iets te eten
Elke hap is er één te veel
En in een vieze keuken bedenk ik mij
Wat ik nu eigenlijk wil

Rot maar op, het is hier koud en akelig
Ga maar weg, verdwijn maar gauw
Het was hier toch al veel te stil
En volgens mij ben jij al jaren
Niet meer blij met mij

Hoe zal mijn leven morgen zijn?
Als jij zo sloom de trap af komt
En je koffie zet en ik je lomp vertel:
"Je bedriegt me, verziekt me, verliest me
Hoe lang al lieg je tegen mij?"

Je houdt niet meer van mij
Je bent niet meer bij mij
Al slaap je naast mij
Met één hand zacht op mijn zij
Je vingers strelen toch een andere huid?

Ooit had ik beloofd je nooit meer te verlaten
Het echoot in mijn hoofd
Maar ik krijg het in de gaten
Sinds wanneer streel jij een andere huid?
Zo lang al is het uit