Wachten in de stilte
De woorden vloeien niet meer.
Gedachten vinden niets meer en
zijn dor en uitgedroogt als vergeten vruchten die
naar eenzame dromen smaken.
Mijn zwijgende ogen zoeken niet meer
waar mijn gezicht ontwaakt met het stof dat herinneringen lelijk maakt.
Ze heeft het einde gebaard en is vertrokken
waar ze overal een stenen stilte achterlaat.
Geplaatst in de categorie: emoties