"Nil desperandum"

Laat niet de moed zakken

Het onaanvaardbare te aanvaarden
brengt geen rust in 't eeuwig zoekend hart,
De tijd was te lang dat wij elkander
met verborgen verlangen zochten
De weemoed van ’t niet zien gaf geen rust
maar onuitspreek'lijke smart;
ge kunt niet van 't hart verwachten
dat het losliet wat het eerst heeft bevochten;

De warme zomers zijn geweest,
de trieste herfsten zullen telkens weder komen.
Ooit één moment samen,
nu gescheiden
door het eeuwig tartend lot
het verlangen;
verwaaid door de wind,
blijft hangen in de blaad’rige,
troost'loze bomen.
zullen w’ooit nog samenkomen
of is 't dan winter
en is de tijd die ons nog samen
rest te kort?

het verlangen Laat niet de moed za samen

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 24 stemmen 1.438