Dagboeknotitie
Lief dagboek, ik word soms van mij zo moe –
van mijn fysiek en mijn verfoeide facie
en ook van het geheel van mijn gedoe.
Ik voel mij als de schandvlek van de natie.
Soms blikkeren er van die ogenblikken
dat ik mijn eigen lijf verlaten moet.
Ik onderzoek mezelf met rille blikken
en in mijn schoenen vloeit bebloed mijn moed.
Dan denk ik: loop je niet zo uit te sloven.
Of: schepsel, scheid er alsjeblieft mee uit.
Verman je. Sterk je. Sta er nu eens boven.
Je hebt te ruimschoots bruikbaar kruim verbruid.
Lief dagboek, mij bekruipt soms de gedachte:
ik heb geen zin meer in mezelf. Te laf
om uit te stappen, maar toch bang voor machten,
mij welbekend, meld ik mezelf nu af.
Zie ook: http://www.uitpostkephala.blogspot.com
Schrijver: Leo van der Sterren, 14 maart 2009
Geplaatst in de categorie: algemeen