Zee
Parels van het water
Zilver van de zee
Golven zingen verleidelijk:
'Kom toch met ons mee!'
Maar ik ga niet, ik moet wachten
Al vergt het al mijn krachten
Al onweert het, al stormt het
Ik zit hier in mijn grot
Ik wacht hier op mijn kinderen
Het wachten is mijn lot
Zo zit ik hier, vol ongeduld
Maar toch, het is mijn eigen schuld
De zee lokt me omlaag
Naar zijn zilte zoute golven
Huilend als het niet lukt
Jankend als de wolven
Wat heeft het leven nog voor zin?
Ik spring het zwarte water in.
Inzender: Charlotte Meester, 21 maart 2009
Geplaatst in de categorie: afscheid