inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

hartenkreet (nr. 27.362):

Bijna zo dichtbij

De silhouetten van het maanlicht,
gezicht van de troost van het avondlicht.
Het heersen van de lichte mist door straatjes,
samen één met de stilte van de aankomende nacht.

Geschokken, door de paniek die heerste.
Een jonge duitse man, door zijn uitrusting soldaat genoemd,
greep naar armen die los probeerden te komen.
Liepen gearmd als een avondse parkwandeling.

Met het laatste zonlicht ver achter de bomen verscholen
versierden duizenden sterren delen van de lucht.
Vergelijkbaar met de lapjes gele stof
in de vorm van een ster op warme winterjassen.

Vluchten had geen zin.

Verdwaasde herinneringen
aan mijn enige vriend, de omarming van de wind,
hij gaf me rillingen van de kou
Terwijl de moed me weerhield om hulp te bieden.

Twee paar ogen verlicht door straatlantarens
bleven me volgen, ze spraken wat ik voelen kon.
't Was de allerlaatste herinnering.

Schrijver: Ilona, 24 april 2009


Geplaatst in de categorie: oorlog

2.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 647

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)