Zonder jou
Een steen in mijn maag,
een brok in mijn keel
die alles tegenhoudt wat zijn weg naar binnen wil vinden,
en de ruimte van mijn gevoel inneemt.
Verlaten door jouw hart,
maar toch nog gevangen door jou.
Mijn verstand wil weg,
maar mijn gevoel blijft trouw.
Radeloos, hopeloos en wanhopig,
niet te omschrijven, nog moeilijker te plaatsen.
Wetend dat ik moet zoeken naar een plek,
die me de ruimte biedt om alle mooie momenten op te bergen.
Ik kan schreeuwen, smeken om weer terug te gaan,
naar al die mooie momenten waarvan ik weet dat ze nooit meer hetzelfde zijn.
Een deel in mij wil opgeven, verdrinken in de tranen
terwijl een ander deel zich een weg vecht naar de toekomst.
Voor mij was en ben je bijzonder,
weet dat ik je nooit zal vergeten.
Speciaal voor jou zoek ik een geschikte plek in mijn hart,
van waaruit je de rest van mijn leven zal blijven spreken.
Geplaatst in de categorie: liefde