De Dood
Wieg me in de stilte
Onarm me in het gevaar
Geef me de veiligheid van gisteren
Want de morgen is te zwaar
Keihard sprekend, toch niet gehoord
Letters vervlogen, woorden vermoord
Toch leven en niet willen bestaan
de dood gevangen in een enkele traan
Gedachtes deinen in de wind
De duisternis die dagen verbind
Zonnestralen zijn het verleden
Langzaam van mijn huid gegleden
Slachtoffer van mijn eigen verlangen
Emoties door koele kilte vervangen
Verdriet als grootste fundament
Liefde en vreugde nooit gekent
De dood is een welkome gast
Een foto voor het lege album in de kast
Inzender: Jari Buijsman, 3 juni 2009
Geplaatst in de categorie: overlijden