Hartenkreten

hartenkreet (nr. 27.719):

Veni vidi vici

De warmte spiegelt op de zandweg
Het is drukkend, zinderend warm
Het beetje wind dat zich durft te verroeren beweegt het gras minimaal
de halmen laten het afweten het kost teveel energie
Een veldleeuwerik waarschuwt mij vanaf eenzame hoogte
in drukke hoge duidende tonen

Mijn pezen spannen zich aan en adrenaline vult mijn haarvaten
Zweet verzamelt zich op de huid
Ik voel dat mijn lichaam zich gereed maakt
De motor schakelt naar een hoger toerental
Alles in mijn corpus wacht op het startsein
De tijd staat even stil, een seconde duurt een eeuwigheid
Gedachten volgen elkaar chronologisch op
Mijn geest is helder en overzichtelijk,
de grote vraagstukken bestaan niet meer
In mij buldert het verlangen om te gaan
Ik ben er klaar voor, meer dan dat ik ooit zal zijn

De weg terug is geen issue meer, de reis is begonnen

Wie wil er bier roept de barman en ik ben los
Iedereen beleeft het moment met mij
De ontlading, de zucht, de golf,
geremd door de branding tegen de poolbar
Ik zit als eerste op de onderwaterkruk
Ik hef een ijs en ijskoud gevuld bierglas
de inhoud verborgen door de condenswaas aan de buitenkant
De beroemde engelen over de tong verdwijnen in de keel