Ven bij maanlicht
(in memoriam Bergman, 1921-2009)
Boven het oppervlak
hangt de maan. Niets of
niemand laat zich zien;
geen rimpeling in het water,
geen ree die zich komt wassen,
geen zwijn dat drinkt.
De vissen zijn moe
of verschuilen zich.
Ook zij weten niet dat hun wereld
een dode lampion weerspiegelt.
Alleen mijn kijken hier
verandert de natuur.
Zie ook: http://katervoorde.hyves.nl
Schrijver: Hans Kilian, 18 juni 2009
Geplaatst in de categorie: biologie