Een kerker met gordijnen

Scherpe stokken
En een mes in de la;
Wapens tegen mezelf.
Gevangen in een kerker.
Een kerker met een put.
Ogen dicht.

Donnie op de wip
Alsof hij in Belfast is.

Het is de verbeelding maar.

Ja rozen hebben doorns.
Dat is geen nieuwigheid.
Toch heb ik ze tot bloedens toe gestreeld.

Het geluid van een rivier nabij.
Een andere maan lacht me toe.

Ik ben moe.
Wil slapen voor ik vrij.
Maar hier voor me ligt een schaar.
Een schaar om mee te knippen.
Ik wist.
Papier tot gordijnen.
Papier verkwist.

Snede in mijn onderlip.

Wazig zicht.
Stond hier ooit een hut?
Was ik nog maar sterker.
Sterker dan het gewelf
Waarin ik ga.
Dan hoefde ik niet te liegen.

Biografie van deze schrijver

kerker wip rozen

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 30 stemmen 1.072