Traan
Een traan rolt
Vanuit ’n hoek van m’n oog
In een boog
Bolt
Over m’n wang naar benee
Zoals het water
Van vloed naar eb
Het strand verlaat
Het zilte water zich bang
Terugtrekt naar de zee
Om zich te voegen
Bij alle tranen
Die ooit in al hun banen
Stroomden
Van alle zanderige gezichten
Als stille gedichten
Naar oceanen
Van week ach en wee
De zon
Stralend en blij
Verwarmt ondertussen het strand
Het is zo weer droog
Tot het volgende getij
Geplaatst in de categorie: verdriet