Hartenkreten

hartenkreet (nr. 28.194):

Held en dom

strakwuivend stond je daar
je eigenwijze lijffie geel en groen
je stond er echt heel stoer te doen
Als een krijger, pal en voor zessen klaar

je voet had je stevig in de grond geplant
het gaf je een gevoel van “kom maar op”
grimmig was je blik… woestig je scheve kop
je ene blad vooruit… als een gebalde hand

Naderend de witte onstuitbare troepenmacht
scheurend het land en grond kapot
het nakend einde kwam nu toch heel vlot
een ruk, felle pijn en je lichaam brak onzacht

zo verdween je… hup naar binnen toe
vermalen werd je langzaam en heel traag
afgevoerd naar een of andere duist're maag

tja…boterbloem…
toch wel ‘t favoriete kostje van de koe