Zee der liefde
Op een vreemd strand aangespoeld
Uitgekotst door het woeste water
Lichaam en geest totaal doorwoeld
Word ik wakker met een kater
Op een ver strand vol schelpen
Uit balans door de koude kermis
Lijkt niemand me te kunnen helpen
Voel ik alleen maar droefenis
Op zilt zand en in het duister
Krabbel ik met moeite overeind
Hou even stil terwijl ik luister
En speur naarstig naar iets dat schijnt
Aan de kust van een nieuw leven
Als een baby die maar net kan staan
Strompel ik zonder op te geven
Zoek ik de zin van mijn bestaan
Op een duintop val ik neer
Als de nieuwe ochtend roze gloort
En als ik me uitgeput omkeer
Biedt ze hulp aan zonder een woord
Geplaatst in de categorie: verdriet