Hartenkreten

hartenkreet (nr. 28.278):

Beroepsgeheim

Het probleem met saxofoon spelen is
dat je er echt dorst van krijgt.
Wanneer ik na een optreden mijn sax
ondersteboven houd valt er zomaar

een halve emmer spuug uit,
water dus, dat kort daarvoor
nog ergens in mijn lichaam zat,
houdt daar wel even rekening mee.

Dan komt daar ook nog eens
het zingen van blues, jazz, rock
en trieste levensliederen bij....en ja,
dan moet er wel gedronken worden.

Hans Dulfer constateerde het al eens:
van bronwater krijg je dorst
omdat er vaak zoveel zout in zit,
dus Spa rood sla ik meestal over.

In bier zitten teveel bubbels
daarvan gaat de sax borrelen
of nog erger: midden in een mooie ballade
moet je in de microfoon boeren.

Eigenlijk blijft er dan alleen nog
whiskey over: het kleurt de atmosfeer
en omfloerst de sound met nèt dat
kleine beetje warm verdriet.

Dit is de reden waarom veel muzikanten
‘s avonds dronken van de bühne stappen
en regelmatig met een kater wakker worden.
Het is de liefde voor het vak.