Musiceren

Je voelt de behoefte om een instrument te leren bespelen
Je weet nog niet welk instrument
Je wilt muziek maken
Melodieën componeren
Wonderschone klanken ontlokken
En dan ineens: daar is hij !

Jouw instrument.
Je pakt hem vast
en onzeker sla je voor de eerste keer wat akkoorden aan
De eerst klanken

Ze zijn nog niet helemaal zuiver
Misschien niet vol
Maar wel mooi.
En worden mooier met ieder nieuw akkoord.
Dus je wordt gretiger.
Jij beroert de toetsen of de snaren
Jouw instrument reageert
Je probeert je eerste melodie
Het is een mooie melodie
Jij en je instrument maken muziek
Voelen elkaar aan
Je houdt van je instrument
Wat eerst een kwestie van techniek was
Wordt nu gevoel, emotie
Je kunt blindelings je weg vinden
Op je instrument
Er wordt gecomponeerd
Jij wordt virtuoos
De klanken van een instrument
Waren nooit eerder zo mooi.
Je verliest jezelf in muziek
Afgesloten van de wereld
Als je bemint
Als je wordt bemind
Ben je soms het instrument
Soms de musicus
En leer je alle stijlen spelen.

Vervolg noem ik herinneringen.....
Wil je mijn harp zijn ?
Mag ik je bespelen aan de oever
Van een lieflijk meer ?
Mag ik zacht met mijn handen
Over je snaren strelen ?
En zullen we daarna samen
Heel voorzichtig in het water glijden ?
En spelen als dolfijnen ?
Zal ik een serenade zingen ?
Alleen hoorbaar voor jou ?
En zullen we daarna samen
Vijf uren liggen in het warme zand ?
En dromen tot leven wekken ?
Sprookjes tot werkelijkheid ?
En nieuwe momenten beleven ?
En zullen we daarna samen
Ruimte reserveren voor herinneringen ?
Aan de momenten die nog komen ?
Aan pannenkoeken, laarzen en een oude jas ?
Aan oevers, bossen en een duinpan ?
Zal jou herinnering dezelfde zijn als de mijne ?
En mijn herinnering dezelfde als die van jou ?
Nadat jaren zijn voorbijgegaan ?
Zal de plaats waar we een nieuwe herinnering maken
Er over jaren nog liggen ?