Twee wateren één
In de diepste kamer van mijn ziel
verborgen in het oneindige
Is de liefde veel te groot
overdondert steeds de grenzen
Alsof je met je hele ziel
mijn binnenste omsluit
Onwerkelijk, verdwaasd en loos
de weg naar jou is ver
in tijd, in daden, in onze naasten
in onze kinderen en dromen
wachtend steel ik bij wijle je tijd
minuten zijn uren en seconden
al duurt het tot in de eeuwigheid
ooit zal ik je overstromen
Geplaatst in de categorie: liefde