Zeg:
Zeg was mijn jeugd niet verleden jaar sprong ik nog touw speelde verstoppertje
‘k dacht toch werkelijk eventjes maar, dat ik verliefd keek naar mijn eerste vriendje
Zeg was mijn eerste baan niet net erna, leerde ik werken voor een ander
’t leek er werkelijk op, eventjes maar dat ik mijn salaris ontving,
een beetje onwennig en ook wat raar gaf ik mijn ‘kostgeld ’af.
Zeg was mijn eerste kind niet verleden maand, dat ik hem wiegde
de fles gaf dat ik hem boeren liet en met hem in de wagen wandelde
Was dat niet verleden week, dat mijn kinderen aan mijn rokken hingen?
Zeg was het niet gisteren, dat ik 40 werd of 45 jaar misschien,
zette men Sara voor mijn deur van een aantal meters hoog
Was het een wonder, dat anderen lachten terwijl voor mij de wereld stilstond
maar ook bewoog omdat mijn leeftijd niet te keren is?
Was mijn jeugd niet verleden jaar, sprong ik touw speelde verstoppertje,
knikkerde ik nog met jou dan heb ik vast verloren net als van mijn leeftijd,
en die jaren, komen niet meer terug, die ben ik voorgoed kwijt.
Zie ook: http://www.radiocapelle.nl/tegenmiddernacht
Schrijver: An Terlouw, 20 oktober 2009
Geplaatst in de categorie: afscheid