Tom’s Diner (reprise)

~ Ode aan Suzanne Vega

Ik zit achter mijn bureautje
En ik blik eens wat naar buiten
Daarna tik ik weer wat regels
Op het scherm van mijn computer

De fles wijn raakt steeds maar leger
En de asbak wordt wat voller
Onderwijl klinkt er een liedje
Uit mijn hi-fi stereo

Dub-dub-dub-dub, dub-dub-dub-dub
Dub-dub-dub-dub, dub-dub-dub-dub
Dub-dub-dub-dub, dub-dub-dub-dub
Dub-dub-dub-dub, dub-dub-dub-dub

Ja, je hoort het wel eens vaker
‘t Is een roemrucht melodietje
Ook al is het lang geleden
Dat het deuntje werd geschreven

De auteur zal ondertussen
Wel een heleboel verdienen
Maar haar werk is zo veel breder
Dan die gouwe ouwe hit

Dub-dub-dub-dub, dub-dub-dub-dub
Dub-dub-dub-dub, dub-dub-dub-dub
Dub-dub-dub-dub, dub-dub-dub-dub
Dub-dub-dub-dub, dub-dub-dub-dub

En dat heeft toch ietwat tragisch
Want de fraaie composities
Die door haar zijn opgenomen
Zijn niet álle zo succesvol

Dus die ene evergreen
Zal haar heur leven achtervolgen
Financieel is dat geen ramp
Maar artistiek natuurlijk wel

Dub-dub-dub-dub, dub-dub-dub-dub
Dub-dub-dub-dub, dub-dub-dub-dub
Dub-dub-dub-dub, dub-dub-dub-dub
Dub-dub-dub-dub, dub-dub-dub-dub

Wat een schrikbeeld voor artiesten
Je besteedt je hele leven
Aan een veelomvattend oeuvre
Maar wat blijft er nu van over

Staat er straks bij overlijden
In de krant een lullig stukje
Over wéér dat ene nummer
Door zo’n nare necroloog

Dub-dub-dub-dub, dub-dub-dub-dub
Dub-dub-dub-dub, dub-dub-dub-dub
Dub-dub-dub-dub, dub-dub-dub-dub
Dub-dub-dub-dub, dub-dub-dub-dub

Peinzend achter mijn bureautje
En dit alles overdenkend
Zit ik eenzaam in de schemer
Een miskend genie te wezen

Allerminst heb ik erbarmen
Met de schrijvers van die tophits
Doet u míj maar zo’n klassieker
Ook al is het er maar één

Dub-dub-dub-dub, dub-dub-dub-dub
Dub-dub-dub-dub, dub-dub-dub-dub
Dub-dub-dub-dub, dub-dub-dub-dub
Dub-dub-dub-dub, dub-dub-dub-dub