Bij 'Vrouw met kraai' van Pablo Picasso

De handen in aanbidding rond de vleugels, rond
de borst van de zwarte vogel, die zich verlegen
afwendt. De vrouw met de lange, slanke vingers
droomt weg in haar lijkwitte gezicht. De kraai
als symbool van dood en onderbewustzijn is hier
beschermengel in vermomming, kenner van de onbewuste
driften en een visionair medium. De edele vrouw kust
hem op het achterhoofd, alsof het een donkere prins
betreft. Het kleurrijke innerlijk van de vogelziel
wordt herkend en zo zien wij hoe Pablo wist dat de
bron om liefde smeekt, dat de kern van kunst een
gedaante heeft, die door velen veracht wordt.
Inkeer is de grootste weg naar schoonheid.
De Oermoeder zorgt goed voor de moedigsten.

Bij \'Vrouw met kraa Picasso Pablo

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 4 stemmen 691