Hartenkreten

hartenkreet (nr. 29.072):

Afscheid

Je staat daar ontroostbaar na zo'n moment
en je voelt je of je verlaten bent
er was iets moois dat is beëindigd
dat constant je gedachten pijnigt.
Maar dan opeens glijdt zacht en warm
om je schouders heen een arm
die je troost biedt en voelen doet
dat je toch ook weer verder moet.
Heel langzaam kruip je dan uit dat dal
en weet dat de tijd ook deze wonden helen zal.

Schrijver: H.J.Breuren, 19 november 2009