Hartenkreten

hartenkreet (nr. 29.167):

stil gedroomd

Je bent een droom van lang geleden.
Die ik stuurde over de bergen.
En blies over de oevers van de rivier.

Hoe kan men mij ooit begrijpen ?
Mensen, ze hebben mij nooit
uitgelegd waarom ik zag wat ik heb gezien.

Dáár, achter de bergen daar weet ik de warmte
En ver weg , nog voorbij de horizon
Daar ligt de vrijheid die ik zó liefhad.

Mijn droom sluimert in mijn hart, goed verstopt.
Jij vertelde me uiteindelijk wat ik
en wáár ik het waarschijnlijk vinden zal.

Oh, mijn liefste ook jij hebt me niet begrepen.
Ik begrijp het, ieder heeft zijn eigen droom
En zijn eigen geluk en verdriet.

Dus wees stil, maar vergeet mij niet.
Laat mij dromen , niemand die het
immers ziet.