inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

hartenkreet (nr. 29.231):

Join

Soms denk ik niet meer
ook niet aan dichten
en zelfs niet aan vrijen
dan is alles vlak
bewegingloos dor
mooi vind ik dan
de lanen bij zonsondergang
het piepen van mijn fiets
een liedje van maffie Shaffy
het kwaken van de kikkers
de zenuwzieke krekels.
Dan ga ik op
in rook met hennep
verboden paddestoelensoep
een kleurige nar
een lachend visioen
de tempel van de zeven maagden
wil ontheiligd worden en
er is niets meer aan te doen
dan gierend geil te worden
begraven in onschuld. Maar
als wij sterven ergens in
een overgestroomd Venetië,
want onze angst is te vroeg te
moeten, te vroeg te zullen sterven
( zelfs mijn opa had daar last van )
dan zal ik vervloeien tot geurige
was ( kalmerende lavendel ) je
beschermen met een waas van vlezigheid
( poëtische overdrijving ) al ben ik
onmachtig ( zie je wel ) en als wij
verdrinken ( want ook gondels zinken
weleens ) dan is dit de limiet van
liefde op aarde en Vivaldi speelt
voor ons in zijn onderwaterkerk.

Schrijver: Joanan Rutgers, 3 december 2009


Geplaatst in de categorie: liefde

2.0 met 13 stemmen aantal keer bekeken 964

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)