Hartenkreten

hartenkreet (nr. 29.787):

HET GRAF

Toen ze zo woedend voor mij stond
haar kleine toegeknepen mond
zag ik haar voor de eerste keer
ze zei: "Doe dat nooit weer!"

ik heb haar toen gekust
haar kwaadheid was gesust
maar door de jaren heen
bleef ik volmaakt alleen

want altijd was er weer die vraag
toen ze zo voor mij stond
wat was er aan de hand?

haar sterven was een lange weg
we hebben veel gepraat
maar nooit heb ik van haar gehoord
waarom ze dat toen zei

haar graf ligt heel diep in het bos
het heeft een mooie steen

ik ga daar heel vaak heen

ik was alleen
ik bleef alleen

ook bij die mooie steen.