inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

hartenkreet (nr. 29.817):

Liefdesverdriet...

Het is nacht en buiten is het stil
ik heb het koud en alles lijkt zo kil.
Door mijn raam zie ik de sterren aan de hemel staan
waarom heb ik ons dit aangedaan?
Nu weet ik wat er met een gebroken hart wordt bedoeld
nooit eerder heb ik zoveel pijn gevoeld.
Slapeloze uren, hoelang gaat dat nog duren?
Slapeloze nachten, dat had ik toch kunnen verwachten?
Als ik kijk naar de maan
is het net of ik jouw naam daarin geschreven zie staan.
Ik sluit mijn ogen en probeer het aan te raken
misschien dat dat mij nog een beetje vrolijk kan maken.
Maar ik stoot tegen het raam en verdwenen is jouw naam.
Alles wat ik wil, is weer dicht bij jou zijn,
maar ik zal verder moeten met deze vreselijke pijn.
Buiten is het nog altijd even stil,
ik zou je willen bellen maar ik ril.
Nog nooit eerder voelde ik mij zo alleen.
Hoe kom ik hier ooit nog overheen?
Mijn wens is dat je ooit weer al je liefde met mij wil delen,
pas dan zou mijn gebroken hart weer kunnen helen.
Ik schrijf jouw naam op het condens van de ruiten,
terwijl de vogels hun ochtendlied beginnen te fluiten.
Ondertussen heb ik nog steeds geen oog dicht gedaan
maar hopelijk zal het morgen weer wat beter gaan...

Schrijver: DT Heemskerk, 27 januari 2010


Geplaatst in de categorie: liefde

4.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 971

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)