Ik wou dat ik kon...

‘k wou dat ik kon zingen, ’n stem had van een prachtige sopraan
‘k zou warempel eerst beginnen en er helemaal voor gaan!
‘k wou dat ik kon schilderen, ’n hand had met erin een penseel
’n schildersezel en palet, ‘k zou schilderen zoveel!

‘k wou dat ik kon tekenen, van die prachtige portretten
‘k zou de wereld wat betekenen, van die linkse of die rechte!
‘k wou dat ik kon schaatsen, zwieren en zwaaien op de baan
Hard, steeds harder, oh ‘k zou er helemaal voor gaan!

‘k wou dat ik piano kon spelen, m’n vingers glijden over de toetsen
Fur- Elise zou ‘k spelen, als m’n vingers wisten hoe ze moesten!
‘k wou dat ik autorijden kon, van hier naar daar en andersom
Van stoplicht tot rijksweg en weer terug
‘k zou boodschappen doen, wel zo vreeslijk vlug.

‘k wou zo vreselijk veel, maar al die dingen kan ik niet
En weet je, ’t doet me al met al, best een beetje stil verdriet
Want nou weet ik dat ze zeggen: tel je zegeningen allemaal
Want natuurlijk heb ik die ook en klinkt ’t vast wel wat banaal

Maar ‘k zou zo graag heel mooi kunnen zingen, ‘k heb een stem om cokes te kloppen
En als ik de piano speel, roept iedereen dat ik moet stoppen
Als ik een kwast op papier zet, lijkt ’t of een 2 jarige een verfstreek zet
En voor ik op de schaatsbaan stap, lig ik 3x op mijn gat.

Waag ik ’t om achter ’t stuur van aan auto te stappen is ’t heus en echt geen grap
Dan dreig ik beroemd te worden want ik haal de voorpagina van de krant!
Dus zal ik blijven waar ik ben, zonder dat ik al die dingen ken, maar:
Stel je voor, daar aan die muur: een prachtig vergezicht, zo puur

Terwijl ik daarnaar lonk en kijk, speel ik piano Tsjaikovski gelijk,
De microfoon staat dan wijd open, om alle aria’s mijn keel uit te laten lopen
En natuurlijk staat er voor de deur, een slee van een auto, zonder chauffeur

Want ik rij als de beste, ben een kampioen en niemand echt niemand
Zal het me allemaal nadoen. En zo droom ik verder.