Hartenkreten

hartenkreet (nr. 30.189):

verleerd

Pas toen wij daar aankwamen
besefte ik
bij de oever van de rivier van spijt
dat de tijd nooit meer kan goedmaken
wat er is gebeurd
wij stierven daar gezamenlijk
alsof wij beiden te ver gingen
in onze haat en nijd
geen grens kon ik bereiken
geen kus kon of kan
mij ooit nog bevrijden
omdat de tijd geen wonden heelt
daarom zijn wij
het liefhebben
verleerd.