Hartenkreten

hartenkreet (nr. 30.214):

verlichting

ik liep laatst in een straatje
zeg mensen lopen hand in hand
het was een donker straatje
op het eerste oog niks aan de hand
dat straatje werd steeds langer
en ik werd een beetje bang
kom ik ooit nog uit dit straatje
het duurt nu al zo lang
na een periode van bangheid en van verdriet
zeg ik het einde van dat straatje
en jij stond daar
ik rende naar je toe
en pakte je stevig beet
want ik was weg uit dat straatje
weet niet eens meer hoe het heet
jij bent mijn licht in het donker
mijn verlichting tijdens pijn
we zijn nu bij elkaar
en ik wil nooit meer zonder jou zijn