Een stille stem
Laat nu maar los, verzoen je met het einde
Wees maar niet bang voor wat je nog niet weet
Ga maar gerust, wij volgen dan wat later…
Dezelfde weg die jij alvast betreedt
Je hand, zo smal en roerloos in de mijne
Raakt nu de grens van duisternis en licht
Voorbij die grens wacht de volmaakte liefde…
De pijn verdwijnt van je verstild gezicht
Laat nu maar los, laat alles maar vervagen
Er komt een einde aan een lange nacht
Een stille stem beantwoordt al je vragen…
Ga maar gerust, ginds wordt op je gewacht
Geplaatst in de categorie: overlijden