De ellende van een ander
Is het wel eens opgevallen
dat we smullen van nare kost
Is het wel eens opgevallen
dat leed, om op te vreten is
Is het wel eens opgevallen
dat verdriet zo lekker weg leest
Is het wel eens opgevallen,
dat de ellende van een ander ’t mooiste is?
In een adem uitgelezen,
de narigheid van hem
In een ademtocht
met dichtgeknepen billen lezen tot het einde
In verwachting dat het allemaal
zo smeuïg is
In afwachting dat het allemaal
nog ranziger dan woorden is
We knappen op van andermans narigheid
We glimlachen om het leed
We dunken bij verdriet
ellende, maar, van onszelf niet!
Daar kan een story niet aan tippen
Daar kan een libelle niet tegenop
Daar kan margriet nog een puntje aan zuigen
Een glossy van Gerda staat aan de top
Ach ja, die betalen we zelf al
Met ons belastinggeld
Maar zeg nou eerlijk,
we schamen ons toch helemaal niet meer
Als we praten over het ellendige leed
wat verdriet en narigheid teweeg brengt?
Dus smullen we met grote happen
Van alle narigheid van hen
Ben ik ff blij
Da’ k niet een van hen ben!
Want al maak ‘k narigheid mee
Al barst ik van verdriet
In al die bladen smeuïg en wel
Lees je mijn ellende niet.
Zie ook: http://www.radiocapelle.nl/tegenmiddernacht
Schrijver: An Terlouw, 12 maart 2010
Geplaatst in de categorie: literatuur