inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

hartenkreet (nr. 30.521):

Drugs & Vaarwel

Daar zit je dan,
Tegen de muur aan op je matras,
Lege glas in je handen,
Waarvan je had verwacht, dat dat nog vol zat.
Het kleine vuurtje dat is aan 't branden,
Die overheerlijke joint die weer op me wacht,
Geen dag dat ik m'n moeder zie, die nooit meer lacht.
Grote schuldgevoel bouwt zich op,
Wil je niet laten zien, al gaat het voor de top.
Respecteer haar, door zelf voor je fouten te gaan,
Al strijd je om voor de drugs te gaan, laat je moeder niet staan.
Nooit zal ze zeggen, stop er mee jongen,
Haar zien hopen doet al genoeg.
Ze weet dat alleen mijn kleine mij kan redden.
Zij begrijpt mij, al zullen we er nooit om wedden,
Dat ik er mee stop, nee, mijn ding staat vast.
Geen man zal me ompraten, dat is wat ik dacht.
Drugs zijn fijn, zolang alles bij je kan zijn.
Geen realiteit waar je op let,
Geen tijd voor naar bed,
Alles rustig eens op een rijtje zetten,
Geen dingen waar je op hoeft te letten,
Alleen die ene trip die je nog even wilt,
Het had niets gescheeld, nee,
Opbellen, je wordt vader van een kleine jonge man.
Wouw, wanneer, waar, hoe?
Ik heb alles op alles gezet, een heel groot plan.
Geen tijd meer verliezen en gelijk beginnen,
Mijn daden werden dingen,
Ik voelde me ziek, ik voelde beroerd,
Ik ging er voor, voor die kleine jonge man.
Mijn zoon zal zien wat ik heb gedaan,
Ik zal er altijd zijn, voor hem klaar staan.
Tot de dag dat ik te horen kreeg,
Het delen van onze leven, voor onze zoon,
Nee dat ik dat niet meer beleef
Rechtzaken mee moeten maken, om te kunnen winnen,
Het was onmogelijk,
M'n uitweg was niet m'n meisje meer,
Ik gebruikte steeds weer meer,
Niks hield me tegen, alles verloren,
M'n kleine broertje, m'n familie, m'n eigen kleine zoontje,
Boontje komt op z’n loontje zeggen ze dan,
Niet goed in je jeugd geweest,
Nee beter blijf je dat beest,
Ooit wat je was, hoef niet te zijn wat je word,
Opnieuw herboren, voor hem doe ik een moord.
De moord op mezelf,
Dus beter kan ik gaan,
En zeg vaarwel tegen het bestaan.
Je moet weten dat ik er wou zijn kleine man.
Je papa heeft je niet laten staan.
Je mama heeft hem laten gaan.
Leugens zullen er verteld worden,
Nooit zal hij de waarheid weten,
Nooit kwam er voor mij een beter leven.
Alleen de woorden bleven voor mijn Vaarwel.

Schrijver: Akif
Inzender: lisanne, 30 maart 2010


Geplaatst in de categorie: afscheid

4.0 met 11 stemmen aantal keer bekeken 1.300

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:
kristine wauters
Datum:
7 november 2013
Email:
stovelotion1live.nl
Zelden las ik zulk een treffend getuigenis.
Bedankt om WAT je naliet, het was niet niets.
Naam:
wauters kristine
Datum:
3 april 2010
Email:
stovelotion1live.nl
Dank om wat je 'mij' naliet. Dagelijks trek ik me op aan jouw 'vaarwel'!DANK.
Naam:
wauters kristine
Datum:
1 april 2010
Email:
stovelotion1live.nl
Dit schrijven houdt mij in zijn ban.
Wil iemand mij aub privé op de hoogte brengen over
schrijver? Smeekbede.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)