voor een verloren prinses
je leeft
als een kind
in een landschap van liefde
op de adem van de wind
de bergen een reflectie
van oneindig geluk
maar in diepe dalen
vallen dromen soms stuk
je begint te verdwalen
in een zoektocht naar meer
versplinterde idealen
met als enig houvast
gesponnen verhalen
geweven in goud
een prins op zijn paard
die voor altijd van je houdt
als een kostbaar geheim
dat je heel goed bewaard
en waar niemand van weet
je kent de belofte
van rozen die geuren
in sprookjes-boeken
achter de deuren
zijn kamers van vroeger
verscholen in de hoeken
van een verloren tijd
ben je nog steeds op zoek
dat ene doel ten spijt
rammelend aan die deuren
in wankel evenwicht
kijk je wel maar ziet
de naakte waarheid niet
door de stoffige ramen
in het gefilterde licht
is de liefde...de oneindige liefde
nog lang niet in zicht...
huil nu maar...
en sluit die deuren
doe de ramen dicht
tot aan het ochtendlicht
Geplaatst in de categorie: psychologie