Hartenkreten

hartenkreet (nr. 30.604):

in memoriam

Jij bouwde een huis
van niets
tot iets
maar er kwam
geen nieuwe start
want genadeloos
timmerde het noodlot
zijn spijkers in jou hart
en ooit
werd nooit...

wij zijn nu
zonder jou
en ook ons thuis
zijn wij kwijt
maar we blijven hopen
dat je ons kunt laten weten
hoe wij moeten lopen
want de weg terug
die er niet meer is
ligt vol met stenen
van gemis

soms rapen wij
er een paar op
en gooien ze terug
in vijvers van vroeger
wij gaan daar wel eens vissen
en vangen dan
wat tranen en verdriet
meer is er niet

want vleugels
hebben hier op aarde
niet echt veel waarde
dus ik denk
dat wij die zijn verloren
om niet te hoeven kiezen
of wij hier willen zijn
of daar
maar ik dank dat wij
jou nog wel kunnen horen
dus zeg het ons maar

is het waar
dat je alle geheimen kent
over het leven
de dood en daarna?
weet je daar
nog steeds wie je bent
en wie je was
met ons samen?

zou je dan het gras
naar ons kunnen laten wuiven
in de wind
als een streling
op een avond,
in de schemering
wanneer wij samen
over jou praten
an de oevers van het meer
in herinnering...