ets

in een kamer
een vreemd bed
je mond zo hard
als een streep
met een scherpe lijn
op papier gezet
je ogen
in een bleek gezicht
zien geen werkelijkheid
maar dromen
een gedicht
lief, de tijd
heelt niet
onze wonden
vervaagt alleen
dat moment
van die ene seconde

lijnen

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 9 stemmen 491