inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

hartenkreet (nr. 30.670):

Schilderij van een nazomerse dag

Voorbij de storm, de grijze luchten,
zie ik jou weer, zie ik je daar staan.
Je ogen donker, je lach ver te zoeken,
je gedachten dieper dan ooit tevoren.

Je zei dat je moe bent van 't vluchten,
van het alsmaar verder moeten gaan.
Je zei dat je zelfs God hoorde vloeken,
dat je het die nacht goed kon horen.

Hier staan we dan, met zijn tweeën,
alles is feitelijk allang besproken.
Geen contact meer, het is een illusie,
een film van lang vervlogen dagen.

Geen samenkomst van wilde ideeën,
alleen 2 eenzame harten, gebroken.
Teveel pijnlijke stiltes, geruzie,
niets wat we elkaar kunnen vragen.

De weg vóór me is bochtig en lang
en niets doet er eigenlijk nog toe.
Straks ben ik weer op het strand,
met de eindeloze zee voor m'n voeten.

Nee, ik ben niet zoals vroeger bang,
maar ik ben vrij in al wat ik doe,
feitelijk is er niets aan de hand.
Ik loop van je af, zonder te groeten.

Schrijver: Jos Witteman, 15 april 2010


Geplaatst in de categorie: algemeen

4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 446

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)