(lente)kriebels
Langzaam ontpopt het droge bruine blad zich
tot een helder groen gekleurde vorm.
De bomen winnen hun persoonlijkheid terug en
zwieren openhartig met hun armen.
Dieren ontwaken uit hun koude diepe winterslaap en
steken hun vochtige neusjes in de ontdoorbroken blauwe lucht.
Een frisse ochtend wind briest tussen de rietsigaren heen en
maakt een bijna melodisch ritselend geluid.
Mensen huppelen vrolijk over straat en fluiten liedjes als nooit tevoren.
En de zon, die straalt haar warme zonnestralen op de juiste plekjes.
Langzaam maar zeker ervaar ik de nog onvoorspelbare lentekriebels
die zojuist onbedachtzaam mijn lichaam zijn binnengekropen.
Alles lijkt zoveel mooier,
te mooi om waar te zijn.
En ik,
Ik ben verliefd.
Geplaatst in de categorie: liefde