de vleugels
zo opeens en onverwacht
zo plots, in de diepte van de nacht
heb je, je vleugels uitgeslagen
besloten, je aan een andere weg te wagen
de weg naar de hemel, o zo groot
waarvan niemand weet hoe het eruit ziet...
alleen dat je er heen gaat, na de dood
zo opeens en onverwacht
zo plots, in de diepte van de nacht
heb je, je vleugels uitgeslagen
om je ziel te laten dragen
door de hemel, door de sterren en de maan
maar niemand weet het zeker...
of al die dingen wel bestaan
Zo opeens en onverwacht
zo plots in de diepte van de nacht
heb je je vleugels uitgeslagen...
om je niets meer te hoeven af te vragen
je mag nu in prachtige dromen drijven
je mag in de mooie figuren van de wolken verblijven
Zo opeens en onverwacht
zo plots in de diepte van de nacht
heb je je vleugels uitgeslagen
om je uit het leven te vervagen
ons laat je achter in verdriet en pijn...
maar we weten dat je op een prachtige plek zult zijn
Laat de vleugels je naar de mooiste plekken brengen..
Geplaatst in de categorie: overlijden