Wolkenland

De ochtend ontwaakt
door nevelig licht ben ik aangeraakt
mijn blik is gericht op het wolkenland
waarachter ik mijn schepen verbrand

kleine deeltjes as,door de wind verjaagd,
stukjes verleden verdwijnen vertraagd,
tot zwarte stipjes... aan de horizon
als in een film die langzaam vervaagd nu

ik zie ze nog staan
maar kom ze denk ik nooit meer tegen
want de hemel huilt met regen
en in de zon verdampt een traan...

Schrijver: Astrid Voerman, 29 april 2010

astridvoermanhotmail.com

verleden

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 55 stemmen 1.760