Eenzaam
's Avonds in het duister,
loopt ze alleen op straat.
Het is koud en al donker,
niemand weet waarheen zij gaat.
Tranen blinken in haar ogen,
waar moet ze eigenlijk heen.
Ze voelt zich door haar familie bedrogen,
en zo eenzaam en alleen.
Het is niet fijn om te horen,
dat ze eigenlijk geen lid is van een gezin.
Waarin ze denkt te zijn geboren,
heeft het leven nu nog zin ?
Ze voelt zich op dat moment eezaam en verlaten,
denkend dat niemand om haar geeft.
Als ze ouder is krijgt ze het wel in de gaten,
en is ze dankbaar dat ze bij hen leeft.
hotmail.comGeplaatst in de categorie: eenzaamheid
eenzaam 4.0 met 6 stemmen 
664
664
Geef je reactie op deze inzending: