EEN ZUCHTJE WIND

Een zuchtje wind gaat langs me heen
aangevoeld de streling van je huid
een lichte blos, je stribbelt nu niet tegen
de jeugd verdwijnt, een vrouw beweegt

op paden zonnig licht
kronkelig oneindig
je adem gaat soms zwaar
waarom?

het stormt soms op je af
gedecideerd, ervaring geeft de woorden maat
de keus is nooit gesteld
men komt daar uit
soms niet verwacht

genageld aan een plek
voor een kind
van geven nooit moe
alert, je binnenste zo blij
problemen opgelost

die ginds, die daar
hij, wij

uitbeelding gegeven door een kleur
de zon, de morgen, oranjelicht
zwevend in het gewaad
als op vleugels van het geluk

je lach, die schatert over het woud
een zuchtje wind gaat langs me heen

Schrijver: Hans Uding, 18 mei 2010

drsjaudinggmx.net

WIND ADEM VROUW

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 5 stemmen 671